یادآوری این نکته ضروری است که در طول تاریخ، استقرار بشر بر روی سیاره ما همواره دغدغه اصلی همه اندیشمندان، فیلسوفان و معماران بوده است. دستیابی به سبکی از زندگی که در آن رفاه، خوشبختی و سعادت امکانپذیر باشد، از آرزوهای دیرینه بشر بوده است. اصطلاحات آرمانشهر، جامعه یکتاگرا و آرمانشهر همگی به جامعهای ایدهآل و آرمانی اشاره دارند که در آن نظمی کامل برای لذت بشر حاکم است و از تمام رذایل مانند فقر و درد خالی است. علاوه بر این، ساکنان آن از هوا و هوسها خالی بوده و به اوج عملی و علمی رسیدهاند. این مشکل همیشه ذهن فیلسوفان، معماران و دیگر اندیشمندانی را که برای چنین آرمانشهری تلاش میکنند، مشغول کرده است. برای فهم این که محتوای آرمانشهرهای غربی ابتدا بر سعادت دنیوی و اخروی تأکید داشته و با گذشت زمان و بر اساس انقلابها، جهتگیری شهرهای آرمانی به سوی کارکردگرایی و در پاسخ به نیازهای روزمره جامعهشان بوده است، این تحقیق دیدگاههای اندیشمندان و معماران غربی را با دیدگاهها و اصول اندیشمندان شرقی ترکیب کرده است. در حالی که آرمانشهرهای غربی نیز از آرمانشهرهای شرقی الگوبرداری شدهاند، آرمانشهرهای شرقی بیشتر بر اعتقادات مذهبی، به ویژه از دیدگاه اسلامی، استوار هستند. با این حال، باید به یاد داشت که آرمانشهرهای غربی و شرقی با توجه به ژانر ادبی و موقعیت مکانی متفاوت هستند، اما هر دو به طور یکسان در اصول و ایدههای اندیشمندان، فیلسوفان و معماران بیان شدهاند.
Utopia from the View of Western and Eastern Architects and Philosophers